акцэ́птны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
акцэ́птны |
акцэ́птная |
акцэ́птнае |
акцэ́птныя |
| Р. |
акцэ́птнага |
акцэ́птнай
акцэ́птнае |
акцэ́птнага |
акцэ́птных |
| Д. |
акцэ́птнаму |
акцэ́птнай |
акцэ́птнаму |
акцэ́птным |
| В. |
акцэ́птны (неадуш.)
акцэ́птнага (адуш.) |
акцэ́птную |
акцэ́птнае |
акцэ́птныя (неадуш.)
акцэ́птных (адуш.) |
| Т. |
акцэ́птным |
акцэ́птнай
акцэ́птнаю |
акцэ́птным |
акцэ́птнымі |
| М. |
акцэ́птным |
акцэ́птнай |
акцэ́птным |
акцэ́птных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
акцэ́птны акце́птный;
~ная фо́рма разлі́каў — акце́птная фо́рма расчётов
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
акцэ́птны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які мае дачыненне да акцэпту. Акцэптная форма разліку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акце́птный фин., юр. акцэ́птны;
акце́птная фо́рма расчётов акцэ́птная фо́рма разлі́каў;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)