акцэ́птар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
акцэ́птар |
акцэ́птары |
| Р. |
акцэ́птара |
акцэ́птараў |
| Д. |
акцэ́птару |
акцэ́птарам |
| В. |
акцэ́птар |
акцэ́птары |
| Т. |
акцэ́птарам |
акцэ́птарамі |
| М. |
акцэ́птары |
акцэ́птарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
акце́птор спец. акцэ́птар, -ра м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)