акцэнтава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак. і незак., што.

1. Паставіць (ставіць) акцэнт (у 1 знач.) на чым-н. (спец.).

2. перан. Вылучыць (вылучаць), падкрэсліць (падкрэсліваць) якую-н. думку ў выказванні (кніжн.).

А. увагу на больш важным, істотным.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акцэнтава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. акцэнту́ю акцэнту́ем
2-я ас. акцэнту́еш акцэнту́еце
3-я ас. акцэнту́е акцэнту́юць
Прошлы час
м. акцэнтава́ў акцэнтава́лі
ж. акцэнтава́ла
н. акцэнтава́ла
Загадны лад
2-я ас. акцэнту́й акцэнту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час акцэнту́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акцэнтава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. акцэнту́ю акцэнту́ем
2-я ас. акцэнту́еш акцэнту́еце
3-я ас. акцэнту́е акцэнту́юць
Прошлы час
м. акцэнтава́ў акцэнтава́лі
ж. акцэнтава́ла
н. акцэнтава́ла
Загадны лад
2-я ас. акцэнту́й акцэнту́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час акцэнтава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акцэнтава́ць сов. и несов. акценти́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акцэнтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак. і незак., што.

1. Паставіць (ставіць) акцэнт (у 1 знач.).

2. перан. Асабліва вылучыць (вылучаць), падкрэсліць (падкрэсліваць) пэўную думку ў выказванні. Артыкул чытаў я сам. Стараўся акцэнтаваць на тых мясцінах, якія мне здаваліся найбольш удалымі і пераканаўчымі. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акценти́ровать сов. и несов. акцэнтава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акцэнтава́цца, ‑туецца; незак.

Зал. да акцэнтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акцэнтава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. акцэнтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акцэнтава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад акцэнтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акцэнто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. акцэнтаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)