акцы́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. акцы́зны акцы́зная акцы́знае акцы́зныя
Р. акцы́знага акцы́знай
акцы́знае		 акцы́знага акцы́зных
Д. акцы́знаму акцы́знай акцы́знаму акцы́зным
В. акцы́зны (неадуш.)
акцы́знага (адуш.)		 акцы́зную акцы́знае акцы́зныя (неадуш.)
акцы́зных (адуш.)
Т. акцы́зным акцы́знай
акцы́знаю		 акцы́зным акцы́знымі
М. акцы́зным акцы́знай акцы́зным акцы́зных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акцы́зны

1. прил. акци́зный;

а. збор — акци́зный сбор;

2. в знач. сущ. акци́зный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акцы́зны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да акцызу. Акцызны збор. Акцызны чыноўнік.

2. у знач. наз. акцы́зны, ‑нага, м. Тое, што і акцызнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акцы́з, -у, м.

Ускосны падатак на тавары шырокага спажывання і паслугі, які ўваходзіць у іх кошт і складае частку бюджэту краіны.

|| прым. акцы́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акци́зный акцы́зны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)