аку́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аку́чаны аку́чаная аку́чанае аку́чаныя
Р. аку́чанага аку́чанай
аку́чанае		 аку́чанага аку́чаных
Д. аку́чанаму аку́чанай аку́чанаму аку́чаным
В. аку́чаны (неадуш.)
аку́чанага (адуш.)		 аку́чаную аку́чанае аку́чаныя (неадуш.)
аку́чаных (адуш.)
Т. аку́чаным аку́чанай
аку́чанаю		 аку́чаным аку́чанымі
М. аку́чаным аку́чанай аку́чаным аку́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аку́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аку́чаны аку́чаная аку́чанае аку́чаныя
Р. аку́чанага аку́чанай
аку́чанае		 аку́чанага аку́чаных
Д. аку́чанаму аку́чанай аку́чанаму аку́чаным
В. аку́чаны (неадуш.)
аку́чанага (адуш.)		 аку́чаную аку́чанае аку́чаныя (неадуш.)
аку́чаных (адуш.)
Т. аку́чаным аку́чанай
аку́чанаю		 аку́чаным аку́чанымі
М. аку́чаным аку́чанай аку́чаным аку́чаных

Кароткая форма: аку́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аку́чаны

1. с.-х. оку́ченный;

2. окружённый; обле́пленный;

1, 2 см. аку́чыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аку́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад акучыць.

2. у знач. прым. Абгорнуты, абсыпаны зямлёю пры дапамозе акучніка. Акучаная бульба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оку́ченный аку́чаны; абагна́ны; абкапа́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обры́тый

1. абкапа́ны, мног. паабко́пваны; абры́ты;

2. с.-х. аку́чаны; абкапа́ны, мног. паабко́пваны; см. обры́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)