аку́ць, -ую́, -уе́ш, -уе́; -уём, -уяце́, -ую́ць; -ўты; зак., што і чым.

Тое, што і акаваць.

А. сундук жалезам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аку́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. акую́ акуё́м
2-я ас. акуе́ш акуяце́
3-я ас. акуе́ акую́ць
Прошлы час
м. аку́ў аку́лі
ж. аку́ла
н. аку́ла
Загадны лад
2-я ас. аку́й аку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час аку́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аку́ць сов., см. акава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аку́ць, акую, акуеш, акуе; акуём, акуяце; зак., каго-што.

Тое, што і акаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аку́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад акуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)