аку́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аку́ты аку́тая аку́тае аку́тыя
Р. аку́тага аку́тай
аку́тае		 аку́тага аку́тых
Д. аку́таму аку́тай аку́таму аку́тым
В. аку́ты (неадуш.)
аку́тага (адуш.)		 аку́тую аку́тае аку́тыя (неадуш.)
аку́тых (адуш.)
Т. аку́тым аку́тай
аку́таю		 аку́тым аку́тымі
М. аку́тым аку́тай аку́тым аку́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аку́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аку́ты аку́тая аку́тае аку́тыя
Р. аку́тага аку́тай
аку́тае		 аку́тага аку́тых
Д. аку́таму аку́тай аку́таму аку́тым
В. аку́ты (неадуш.)
аку́тага (адуш.)		 аку́тую аку́тае аку́тыя (неадуш.)
аку́тых (адуш.)
Т. аку́тым аку́тай
аку́таю		 аку́тым аку́тымі
М. аку́тым аку́тай аку́тым аку́тых

Кароткая форма: аку́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аку́ты, см. акава́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аку́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад акуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закава́ны і зако́ваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад закаваць.

2. у знач. прым. Абабіты, акуты металам. Цяпер па закаванаму акну бачыў: спадзяецца не было на што. Кандрусевіч.

3. у знач. наз. закава́ны, ‑ага, м. Пакароны народ, зняволены чалавек. Ходзіць май па свеце, Сонцамі ірдзіцца, Закаваных, спячых Кліча ўстаць, збудзіцца. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)