акуну́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. акуну́ты акуну́тая акуну́тае акуну́тыя
Р. акуну́тага акуну́тай
акуну́тае		 акуну́тага акуну́тых
Д. акуну́таму акуну́тай акуну́таму акуну́тым
В. акуну́ты (неадуш.)
акуну́тага (адуш.)		 акуну́тую акуну́тае акуну́тыя (неадуш.)
акуну́тых (адуш.)
Т. акуну́тым акуну́тай
акуну́таю		 акуну́тым акуну́тымі
М. акуну́тым акуну́тай акуну́тым акуну́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акуну́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. акуну́ты акуну́тая акуну́тае акуну́тыя
Р. акуну́тага акуну́тай
акуну́тае		 акуну́тага акуну́тых
Д. акуну́таму акуну́тай акуну́таму акуну́тым
В. акуну́ты (неадуш.)
акуну́тага (адуш.)		 акуну́тую акуну́тае акуну́тыя (неадуш.)
акуну́тых (адуш.)
Т. акуну́тым акуну́тай
акуну́таю		 акуну́тым акуну́тымі
М. акуну́тым акуну́тай акуну́тым акуну́тых

Кароткая форма: акуну́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акуну́ты оку́нутый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акуну́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад акунуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оку́нутый акуну́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)