акумулі́раванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
акумулі́раванне |
| Р. |
акумулі́равання |
| Д. |
акумулі́раванню |
| В. |
акумулі́раванне |
| Т. |
акумулі́раваннем |
| М. |
акумулі́раванні |
Іншыя варыянты:
акумулява́нне.
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
акумулі́раванне, ‑я, н.
Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. акумуліраваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акумулява́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
акумулява́нне |
| Р. |
акумулява́ння |
| Д. |
акумулява́нню |
| В. |
акумулява́нне |
| Т. |
акумулява́ннем |
| М. |
акумулява́нні |
Іншыя варыянты:
акумулі́раванне.
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
аккумули́рование спец. акумулі́раванне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)