аку́кліцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. аку́кліцца аку́кляцца
Прошлы час
м. аку́кліўся аку́кліліся
ж. аку́клілася
н. аку́клілася
Дзеепрыслоўе
прош. час аку́кліўшыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аку́кліцца сов., зоол. оку́клиться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аку́кліцца, ‑ліцца; зак.

Спец. Ператварыць з лічынкі ў кукалку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оку́клиться сов., зоол. аку́кліцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абку́кліцца сов., см. аку́кліцца

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аку́клівацца, ‑аецца.

Незак. да акукліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абку́кліцца, ‑ліцца; зак.

Тое, што і акукліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аку́кліванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. акуклівацца — акукліцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)