аксамі́тнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. аксамі́тнік
Р. аксамі́тніку
Д. аксамі́тніку
В. аксамі́тнік
Т. аксамі́тнікам
М. аксамі́тніку

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аксамі́тнік, -ку м., бот. щири́ца ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аксамі́тнік, ‑у, м.

Травяністая дэкаратыўная расліна сямейства аксамітнікавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аксами́тник бот. аксамі́тнік, -ку м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)