аксамі́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аксамі́тавы аксамі́тавая аксамі́тавае аксамі́тавыя
Р. аксамі́тавага аксамі́тавай
аксамі́тавае
аксамі́тавага аксамі́тавых
Д. аксамі́таваму аксамі́тавай аксамі́таваму аксамі́тавым
В. аксамі́тавы (неадуш.)
аксамі́тавага (адуш.)
аксамі́тавую аксамі́тавае аксамі́тавыя (неадуш.)
аксамі́тавых (адуш.)
Т. аксамі́тавым аксамі́тавай
аксамі́таваю
аксамі́тавым аксамі́тавымі
М. аксамі́тавым аксамі́тавай аксамі́тавым аксамі́тавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аксамі́тавы ба́рхатный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аксамі́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да аксаміту. // Зроблены з аксаміту. Растапыраныя, кароткія і пухлыя белыя .. пальцы выразна выдзяляліся на цёмна-зялёным аксамітавым абрусе. Галавач. Люба была без хусткі, у адной аксамітавай кофтачцы. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аксамі́т, -у, Мі́це, м.

Шаўковая тканіна з мяккім, гладкім і густым ворсам.

|| прым. аксамі́тавы, -ая, -ае і аксамі́тны, -ая, -ае.

Аксамітавая сукенка.

Аксамітная трава (перан.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чо́рна-аксамі́тавы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чо́рна-аксамі́тавы чо́рна-аксамі́тавая чо́рна-аксамі́тавае чо́рна-аксамі́тавыя
Р. чо́рна-аксамі́тавага чо́рна-аксамі́тавай
чо́рна-аксамі́тавае
чо́рна-аксамі́тавага чо́рна-аксамі́тавых
Д. чо́рна-аксамі́таваму чо́рна-аксамі́тавай чо́рна-аксамі́таваму чо́рна-аксамі́тавым
В. чо́рна-аксамі́тавы (неадуш.)
чо́рна-аксамі́тавага (адуш.)
чо́рна-аксамі́тавую чо́рна-аксамі́тавае чо́рна-аксамі́тавыя (неадуш.)
чо́рна-аксамі́тавых (адуш.)
Т. чо́рна-аксамі́тавым чо́рна-аксамі́тавай
чо́рна-аксамі́таваю
чо́рна-аксамі́тавым чо́рна-аксамі́тавымі
М. чо́рна-аксамі́тавым чо́рна-аксамі́тавай чо́рна-аксамі́тавым чо́рна-аксамі́тавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

чо́рна-аксамі́тавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. чо́рна-аксамі́тавы чо́рна-аксамі́тавая чо́рна-аксамі́тавае чо́рна-аксамі́тавыя
Р. чо́рна-аксамі́тавага чо́рна-аксамі́тавай
чо́рна-аксамі́тавае
чо́рна-аксамі́тавага чо́рна-аксамі́тавых
Д. чо́рна-аксамі́таваму чо́рна-аксамі́тавай чо́рна-аксамі́таваму чо́рна-аксамі́тавым
В. чо́рна-аксамі́тавы (неадуш.)
чо́рна-аксамі́тавага (адуш.)
чо́рна-аксамі́тавую чо́рна-аксамі́тавае чо́рна-аксамі́тавыя (неадуш.)
чо́рна-аксамі́тавых (адуш.)
Т. чо́рна-аксамі́тавым чо́рна-аксамі́тавай
чо́рна-аксамі́таваю
чо́рна-аксамі́тавым чо́рна-аксамі́тавымі
М. чо́рна-аксамі́тавым чо́рна-аксамі́тавай чо́рна-аксамі́тавым чо́рна-аксамі́тавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аксами́товый аксамі́тавы; см. аксами́т.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́рхатный аксамі́тавы, аксамі́тны;

ба́рхатный сезо́н ба́рхатны сезо́н.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ба́рхатавыаксамітавы’ (Нас.). Утварэнне ад ба́рхат ’аксаміт’ (параўн. ст.-бел. бархат ’тс’, рус. ба́рхат, гл. Фасмер, 1, 129).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

медальён, ‑а, м.

1. Аздабленне авальнай ці круглай формы ў выглядзе футарала, унутр якога можна ўстаўляць фотаздымак або які‑н. талісман; носіцца звычайна на ланцужку на шыі. Налева ад трона, некалькі воддаль ад усіх, стаіць Гамлет. Па ім чорны аксамітавы плашч, на фоне якога блішчыць залаты ланцужок з вялікім медальёнам. «Полымя».

2. Рэльеф або малюнак у авальным або круглым абрамленні.

[Фр. médaillion.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)