аксака́л

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аксака́л аксака́лы
Р. аксака́ла аксака́лаў
Д. аксака́лу аксака́лам
В. аксака́ла аксака́лаў
Т. аксака́лам аксака́ламі
М. аксака́ле аксака́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

аксака́л м. аксака́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аксака́л аксака́л, -ла м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аксака́л, ‑а, м.

У народаў Сярэдняй Азіі — паважаны, умудроны жыццём чалавек, а таксама форма ветлівага звароту да такіх людзей.

[Цюрк. āq — белы, saqal — барада.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)