акрыя́лы, -ая, -ае.

1. Які паправіўся, ажыў, паздаравеў.

2. перан. Бадзёры, з прыўзнятым настроем, духам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акрыя́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. акрыя́лы акрыя́лая акрыя́лае акрыя́лыя
Р. акрыя́лага акрыя́лай
акрыя́лае		 акрыя́лага акрыя́лых
Д. акрыя́ламу акрыя́лай акрыя́ламу акрыя́лым
В. акрыя́лы (неадуш.)
акрыя́лага (адуш.)		 акрыя́лую акрыя́лае акрыя́лыя (неадуш.)
акрыя́лых (адуш.)
Т. акрыя́лым акрыя́лай
акрыя́лаю		 акрыя́лым акрыя́лымі
М. акрыя́лым акрыя́лай акрыя́лым акрыя́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акрыя́лы

1. опра́вившийся (после болезни); (о растениях) ожи́вший;

2. перен. воспря́нувший ду́хом

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акрыя́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які паправіўся, паздаравеў, ажыў.

2. перан. Падбадзёраны духам, з прыўзнятым настроем. Андрэй на нарах стос газет разгарнуў і, светлы, акрыялы, маляваў дамы ёй [Ніне] і кварталы, горада далёкі сілуэт. Русецкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)