акрыве́ць гл. крывець.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акрыве́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. акрыве́ю акрыве́ем
2-я ас. акрыве́еш акрыве́еце
3-я ас. акрыве́е акрыве́юць
Прошлы час
м. акрыве́ў акрыве́лі
ж. акрыве́ла
н. акрыве́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час акрыве́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акрыве́ць сов. охроме́ть, стать хромы́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акрыве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Стаць. крывым, кульгавым. [Несцер:] — Кульгаю, чалавеча, акрывеў, што зробіш. Кулакоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крыве́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак. (разм.).

Станавіцца крывым.

|| зак. акрыве́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)