акруці́ць, акручу́, акру́ціш, акру́ціць; акру́чаны; зак., каго-што.

Тое, што і абкруціць (у 1, 3 і 4 знач.).

|| незак. акру́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акруці́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. акручу́ акру́цім
2-я ас. акру́ціш акру́ціце
3-я ас. акру́ціць акру́цяць
Прошлы час
м. акруці́ў акруці́лі
ж. акруці́ла
н. акруці́ла
Загадны лад
2-я ас. акруці́ акруці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час акруці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акруці́ць сов., прост. (поженить, оженить) окрути́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акруці́ць, акручу, акруціш, акруціць; зак., каго-што.

Тое, што і абкруціць (у 1, 2, 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

круце́ль, ‑цяля́, м.

Разм. Хітрун, махляр. Такой лісліваю прымоўкай Сустрэў пан Богут бабыля, Каб акруціць сваёй вяроўкай, Дасціпным ходам круцяля. Колас. У гэтым Платон не зусім памыляўся: частка завознікаў пасля яго памолу шукала іншых млыноў, а праз людзей з гневам перадавалі, што Саковічы — мярзотнікі, басякі, жулікі і круцялі і што іх ай як добра было б на асіне павесіць! Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)