акру́глены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. акру́глены акру́гленая акру́гленае акру́гленыя
Р. акру́гленага акру́гленай
акру́гленае		 акру́гленага акру́гленых
Д. акру́гленаму акру́гленай акру́гленаму акру́гленым
В. акру́глены (неадуш.)
акру́гленага (адуш.)		 акру́гленую акру́гленае акру́гленыя (неадуш.)
акру́гленых (адуш.)
Т. акру́гленым акру́гленай
акру́гленаю		 акру́гленым акру́гленымі
М. акру́гленым акру́гленай акру́гленым акру́гленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акру́глены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. акру́глены акру́гленая акру́гленае акру́гленыя
Р. акру́гленага акру́гленай
акру́гленае		 акру́гленага акру́гленых
Д. акру́гленаму акру́гленай акру́гленаму акру́гленым
В. акру́глены (неадуш.)
акру́гленага (адуш.)		 акру́гленую акру́гленае акру́гленыя (неадуш.)
акру́гленых (адуш.)
Т. акру́гленым акру́гленай
акру́гленаю		 акру́гленым акру́гленымі
М. акру́гленым акру́гленай акру́гленым акру́гленых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акру́глены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. акру́глены акру́гленая акру́гленае акру́гленыя
Р. акру́гленага акру́гленай
акру́гленае		 акру́гленага акру́гленых
Д. акру́гленаму акру́гленай акру́гленаму акру́гленым
В. акру́глены (неадуш.)
акру́гленага (адуш.)		 акру́гленую акру́гленае акру́гленыя (неадуш.)
акру́гленых (адуш.)
Т. акру́гленым акру́гленай
акру́гленаю		 акру́гленым акру́гленымі
М. акру́гленым акру́гленай акру́гленым акру́гленых

Кароткая форма: акру́глена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акру́глены прям., перен. округлённый; см. акруглі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акру́глены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад акругліць.

2. у знач. прым. Які мае закругленыя абрысы. Флігель .. упіраецца сваім акругленым фасадам у бок вялізнага парку. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кругля́вы, -ая, -ае.

Круглаваты, акруглены.

К. твар.

|| наз. кругля́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

округлённый акру́глены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скруглённый скру́глены, акру́глены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акруглі́ць, акруглю́, акру́гліш, акру́гліць; акру́глены; зак., што.

1. Зрабіць круглым, акруглым.

А. губы.

2. Выразіць у круглых лічбах.

А. суму.

3. перан. Давесці да значных памераў; павялічыць (разм.).

|| незак. акругля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. акругле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарбузава́ты, ‑ая, ‑ае.

Крыху падобны на гарбуз (у 2 знач.); акруглены. Тоўсценькі гарбузаваты чалавечак неяк незвычайна мітусіўся. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)