акру́гласць, -і, ж.

1. гл. акруглы.

2. Што-н. акруглае; выпукласць.

А. плячэй.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акру́гласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. акру́гласць акру́гласці
Р. акру́гласці акру́гласцей
акру́гласцяў
Д. акру́гласці акру́гласцям
В. акру́гласць акру́гласці
Т. акру́гласцю акру́гласцямі
М. акру́гласці акру́гласцях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акру́гласць ж. окру́глость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акру́гласць, ‑і, ж.

Уласцівасць акруглага. Вячэрняя сукенка з цёмнага аксаміту, з вялікім дэкальтэ яшчэ больш падкрэслівала матава-белы, крыху з ружовым адценнем колер скуры, акругласць грудзей, шыі, плячэй. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акру́глы, -ая, -ае.

Які мае круглую форму.

А. твар.

|| наз. акру́гласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

круглі́на, -ы, мн. -ы, -лі́н, ж. (разм.).

Акругласць формы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

круглі́на, ‑ы, ж.

Разм. Акругласць формы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

окру́глость акру́гласць, -ці ж., кругля́васць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэкальтэ́, нескл., н.

1. Вялікі выраз у верхняй частцы жаночага адзення. Вячэрняя сукенка з цёмнага аксаміту, з вялікім дэкальтэ, яшчэ больш падкрэслівала матава-белы, крыху з ружовым адценнем колер скуры, акругласць грудзей, шыі, плячэй. Карпюк.

2. у знач. нязм. прым. Дэкальтаваны. Плацце дэкальтэ.

[Фр. décolleté.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)