акраба́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. акраба́тка акраба́ткі
Р. акраба́ткі акраба́так
Д. акраба́тцы акраба́ткам
В. акраба́тку акраба́так
Т. акраба́ткай
акраба́ткаю		 акраба́ткамі
М. акраба́тцы акраба́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акраба́тка ж. акроба́тка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акраба́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да акрабат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акраба́т, -а, М -ба́це, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца акрабатыкай; цыркавы гімнаст.

|| ж. акраба́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. акраба́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акроба́тка акраба́тка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)