ако́ршчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ако́ршчык ако́ршчыкі
Р. ако́ршчыка ако́ршчыкаў
Д. ако́ршчыку ако́ршчыкам
В. ако́ршчыка ако́ршчыкаў
Т. ако́ршчыкам ако́ршчыкамі
М. ако́ршчыку ако́ршчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ако́ршчык м. око́рщик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ако́ршчык, ‑а, м.

Рабочы, які займаецца акорваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ако́ршчыца, ‑ы, ж.

Жан. да акоршчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

око́рщик спец. ако́ршчык, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

корообди́рщик спец. караабдзіра́льшчык, -ка м., ако́ршчык, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)