ако́рванне гл. акарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ако́рванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ако́рванне
Р. ако́рвання
Д. ако́рванню
В. ако́рванне
Т. ако́рваннем
М. ако́рванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ако́рванне ср. око́рка ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ако́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. акорваць — акарыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акары́ць, акару́, ако́рыш, ако́рыць; ако́раны; зак., што.

Зняць, ачысціць ад кары.

А. бярвенне.

|| незак. ако́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ако́рванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абко́рванне ср., см. ако́рванне

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

око́рка ж., спец. ако́рванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)