ако́раны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ако́раны |
ако́раная |
ако́ранае |
ако́раныя |
| Р. |
ако́ранага |
ако́ранай ако́ранае |
ако́ранага |
ако́раных |
| Д. |
ако́ранаму |
ако́ранай |
ако́ранаму |
ако́раным |
| В. |
ако́раны (неадуш.) ако́ранага (адуш.) |
ако́раную |
ако́ранае |
ако́раныя (неадуш.) ако́раных (адуш.) |
| Т. |
ако́раным |
ако́ранай ако́ранаю |
ако́раным |
ако́ранымі |
| М. |
ако́раным |
ако́ранай |
ако́раным |
ако́раных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ако́раны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ако́раны |
ако́раная |
ако́ранае |
ако́раныя |
| Р. |
ако́ранага |
ако́ранай ако́ранае |
ако́ранага |
ако́раных |
| Д. |
ако́ранаму |
ако́ранай |
ако́ранаму |
ако́раным |
| В. |
ако́раны (неадуш.) ако́ранага (адуш.) |
ако́раную |
ако́ранае |
ако́раныя (неадуш.) ако́раных (адуш.) |
| Т. |
ако́раным |
ако́ранай ако́ранаю |
ако́раным |
ако́ранымі |
| М. |
ако́раным |
ако́ранай |
ако́раным |
ако́раных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ако́раны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ако́раны |
ако́раная |
ако́ранае |
ако́раныя |
| Р. |
ако́ранага |
ако́ранай ако́ранае |
ако́ранага |
ако́раных |
| Д. |
ако́ранаму |
ако́ранай |
ако́ранаму |
ако́раным |
| В. |
ако́раны (неадуш.) ако́ранага (адуш.) |
ако́раную |
ако́ранае |
ако́раныя (неадуш.) ако́раных (адуш.) |
| Т. |
ако́раным |
ако́ранай ако́ранаю |
ако́раным |
ако́ранымі |
| М. |
ако́раным |
ако́ранай |
ако́раным |
ако́раных |
Кароткая форма: ако́рана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
ако́раны (очищенный от коры) окорённый; см. акары́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ако́раны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад акарыць.
2. у знач. прым. Ачышчаны ад кары. І вочы яго і нос, непамерна доўгі і чырвоны, пабіты на дзірачкі, як акораная чачоткавая бяроза, і ўся постаць дзеда Піліпа ператвараецца ў знак запытання. Колас. Сярод акораных васкова-жоўтых елак былі раскіданы буданы. Карпаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акораны, голы
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
акары́ць, акару́, ако́рыш, ако́рыць; ако́раны; зак., што.
Зняць, ачысціць ад кары.
А. бярвенне.
|| незак. ако́рваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. ако́рванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)