ако́пванне гл. акапаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ако́пванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. ако́пванне
Р. ако́пвання
Д. ако́пванню
В. ако́пванне
Т. ако́пваннем
М. ако́пванні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ако́пванне ср. ока́пывание

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ако́пванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. акопваць — акапаць і акопвацца — акапацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акапа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

Тое, што і абкапаць.

А. маладыя дрэвы.

|| незак. ако́пваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ако́пванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

око́пка ж., с.-х. абко́пванне, -ння ср., ако́пванне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ока́пывание (вскапывание земли вокруг) абко́пванне, -ння ср., ако́пванне, -ння ср.; (рытьё окопов) ако́пванне, -ння ср.;

ока́пывание кусто́в абко́пванне кусто́ў;

солда́ты приступи́ли к ока́пыванию салда́ты пачалі́ ако́пвацца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)