аклі́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні́; -нуты; зак., каго-што.

Крыкнуўшы, спыніць, падазваць.

А. на вуліцы знаёмага.

|| незак. акліка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аклі́кнуць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. аклі́кну аклі́кнем
2-я ас. аклі́кнеш аклі́кнеце
3-я ас. аклі́кне аклі́кнуць
Прошлы час
м. аклі́кнуў аклі́кнулі
ж. аклі́кнула
н. аклі́кнула
Загадны лад
2-я ас. аклі́кні аклі́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час аклі́кнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аклі́кнуць сов. окли́кнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аклі́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго.

Назваць па імені, крыкнуць што‑н. каму‑н., каб звярнуць увагу, спыніць. Выйшла [дзяўчына] на ганак светлай, чароўнай Зарой світання. Можа, аклікнуць шчасце сваё мне, Сваё каханне? Танк. Недалёка ад лесу адзін з падарожнікаў, што ішоў ззаду і паглядаў на сонца, раптам аклікнуў таварыша. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

окли́кнуть сов. аклі́кнуць, паклі́каць, пазва́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акліка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аклікнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аклі́кваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аклікнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Во́клік (БРС, Яруш.). Рус. о́клик, укр. о́клик. Аддзеяслоўнае ўтварэнне ад аклікнуць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)