акле́іць, -е́ю, -е́іш, -е́іць; -е́ены; зак., што.

Тое, што і абклеіць.

А. сцены новымі шпалерамі.

|| незак. акле́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. акле́йванне, -я, н. і акле́йка, -і, ДМ -йцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акле́іць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. акле́ю акле́ім
2-я ас. акле́іш акле́іце
3-я ас. акле́іць акле́яць
Прошлы час
м. акле́іў акле́ілі
ж. акле́іла
н. акле́іла
Загадны лад
2-я ас. акле́й акле́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час акле́іўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акле́іць сов., см. абкле́іць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акле́іць, аклею, аклеіш, аклеіць; зак., што.

Тое, што і абклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

окле́ить сов. акле́іць, абкле́іць, мног. паабкле́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акле́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акле́ены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад аклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акле́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аклейваць — аклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акле́йка, ‑і, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аклейваць — аклеіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)