акле́ены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
акле́ены |
акле́еная |
акле́енае |
акле́еныя |
| Р. |
акле́енага |
акле́енай акле́енае |
акле́енага |
акле́еных |
| Д. |
акле́енаму |
акле́енай |
акле́енаму |
акле́еным |
| В. |
акле́ены (неадуш.) акле́енага (адуш.) |
акле́еную |
акле́енае |
акле́еныя (неадуш.) акле́еных (адуш.) |
| Т. |
акле́еным |
акле́енай акле́енаю |
акле́еным |
акле́енымі |
| М. |
акле́еным |
акле́енай |
акле́еным |
акле́еных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
акле́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
акле́ены |
акле́еная |
акле́енае |
акле́еныя |
| Р. |
акле́енага |
акле́енай акле́енае |
акле́енага |
акле́еных |
| Д. |
акле́енаму |
акле́енай |
акле́енаму |
акле́еным |
| В. |
акле́ены (неадуш.) акле́енага (адуш.) |
акле́еную |
акле́енае |
акле́еныя (неадуш.) акле́еных (адуш.) |
| Т. |
акле́еным |
акле́енай акле́енаю |
акле́еным |
акле́енымі |
| М. |
акле́еным |
акле́енай |
акле́еным |
акле́еных |
Кароткая форма: акле́ена.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
акле́ены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад аклеіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
окле́енный акле́ены, абкле́ены, мног. паабкле́йваны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)