акла́д

‘заробак’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. акла́д акла́ды
Р. акла́ду акла́даў
Д. акла́ду акла́дам
В. акла́д акла́ды
Т. акла́дам акла́дамі
М. акла́дзе акла́дах

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

акла́д², -у, М -дзе, м.

Металічнае пакрыццё паверхні абразоў.

Залаты а.

|| прым. акла́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акла́д

‘аздоба пераплёту’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. акла́д акла́ды
Р. акла́да акла́даў
Д. акла́ду акла́дам
В. акла́д акла́ды
Т. акла́дам акла́дамі
М. акла́дзе акла́дах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

акла́д¹, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Размер заработнай платы, устаноўлены ў адпаведнасці з пасадай работніка.

Павысіць а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акла́д, -ду м., в разн. знач. окла́д;

ме́сячны а. — ме́сячный окла́д;

залаты́ а. іко́ны — золото́й окла́д ико́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акла́д, ‑а, М ‑дзе, м.

1. Размер заработнай платы, устаноўлены ў адпаведнасці з пасадай работніка.

2. Тое, што і абклад (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

окла́д​I

1. (размер денежного вознаграждения) акла́д, -ду м.;

ме́сячный окла́д ме́сячны акла́д;

2. (размер денежного сбора, налога) фин. акла́д, -ду м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

окла́д​III м., церк. апра́ва, -вы ж., акла́д, -да м.;

окла́д ико́ны акла́д (апра́ва) абраза́ (іко́ны).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Апра́ва ’рамка, аклад абраза; пераплёт кніжкі’. Рус. оправа ’рамка, аклад’, укр. оправа ’пераплёт; рамка, аклад’, польск. oprawa ’пераплёт, рамка’. Да апраўляць ’апрацоўваць, прыводзіць у адпаведны выгляд’, адкуль і ’ўстаўляць у аправу’. Значэнні ’рамка’ і ’аправа абраза’ адносна новыя з больш старога аправа ’рамка’. Ст.-бел. оправа ’паправа, наладка’ (магчыма, з чэшскай, сустракаецца ў Скарыны, хаця вядома і ў старапольскай); ’дакумент на права карыстання маёмасцю’ і ’маёмасць, запісаная на чыёсьці імя’ (Юрэвіч–Яновіч, Бел. мова, 97), звязана са старапольскім значэннем дзеяслова oprawić ’забяспечыць’, ст.-бел. оправити ’ўнагародзіць’ (Гарб.). Семантычны пераход у дзеяслове, магчыма, такі: ’паправіць, прывесці ў адпаведны выгляд, зрабіць аправу’ і ’паправіць (матэрыяльнае становішча), запісаць маёмасць, узнагародзіць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

партма́ксімум, ‑у, м.

Максімальны месячны аклад, які быў да 1934 г. для членаў Камуністычнай партыі Савецкага Саюза — кіруючых работнікаў устаноў і прадпрыемстваў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)