акварэ́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. акварэ́ль акварэ́лі
Р. акварэ́лі акварэ́лей
акварэ́ляў
Д. акварэ́лі акварэ́лям
В. акварэ́ль акварэ́лі
Т. акварэ́ллю акварэ́лямі
М. акварэ́лі акварэ́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

акварэ́ль, -і, ж.

1. Клеявыя фарбы, якія разбаўляюцца вадой.

Пісаць акварэллю.

2. Карціны або малюнак, напісаныя такімі фарбамі.

Выстаўка акварэлей.

|| прым. акварэ́льны, -ая, -ае.

А. жывапіс.

А. партрэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акварэ́ль ж., в разн. знач. акваре́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акварэ́ль, ‑і, ж.

1. Фарбы, якія разбаўляюцца вадой, а таксама жывапіс гэтымі фарбамі. Выконваць малюнкі акварэллю. Накіды акварэллю.

2. Карціна ці малюнак, напісаныя такімі фарбамі. Выстаўка акварэлей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Акварэ́ль. Новае запазычанне з рус. акварель (Крукоўскі, Уплыў, 85), якое з франц. aquarelle (XIX ст.) (Шанскі, 1, А, 58).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

акваре́ль в разн. знач. акварэ́ль, -лі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)