акачу́рыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
акачу́руся |
акачу́рымся |
| 2-я ас. |
акачу́рышся |
акачу́рыцеся |
| 3-я ас. |
акачу́рыцца |
акачу́рацца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
акачу́рыўся |
акачу́рыліся |
| ж. |
акачу́рылася |
| н. |
акачу́рылася |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
акачу́рся |
акачу́рцеся |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
акачу́рыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Акачу́рыцца ’памерці, здохнуць’ (Нас., Бяльк., Касп.). Гл. качурыцца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Скучуры́жыцца ‘акачурыцца’ (Бяльк.). Ад *кучурыга, параўн. рус. кочеры́га ‘качан, храпка’ па мадэлі акачурыцца.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)