а́каць, -аю, -аеш, -ае; незак.

Вымаўляць у ненаціскных складах замест гукаў [о], [э] гук [а] пасля цвёрдых зычных.

|| наз. а́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

а́каць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. а́каю а́каем
2-я ас. а́каеш а́каеце
3-я ас. а́кае а́каюць
Прошлы час
м. а́каў а́калі
ж. а́кала
н. а́кала
Загадны лад
2-я ас. а́кай а́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час а́каючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

а́каць несов. а́кать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Вымаўляць у ненаціскных складах замест гукаў «о», «э» гук «а».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́кать несов., лингв. а́каць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

о́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Захоўваць у вымаўленні ненаціскное «о» пасля цвёрдых зычных; проціл. акаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)