акампані́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак., каму-чаму.
Суправаджаць спевы, дэкламацыю або ігру музычнага інструмента акампанементам.
А. хору на баяне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
акампані́раваць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
акампані́рую |
акампані́руем |
| 2-я ас. |
акампані́руеш |
акампані́руеце |
| 3-я ас. |
акампані́руе |
акампані́руюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
акампані́раваў |
акампані́равалі |
| ж. |
акампані́равала |
| н. |
акампані́равала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
акампані́руй |
акампані́руйце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
акампані́руючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
акампані́раваць несов. аккомпани́ровать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
акампані́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.
Суправаджаць спевы, дэкламацыю або ігру музычнага інструмента акампанементам. Акампаніраваць хору на баяне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аккомпани́ровать несов. акампані́раваць, акампанава́ць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
акампанава́ць несов., см. акампані́раваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
акампані́раванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. акампаніраваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акампанава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; незак.
Тое, што і акампаніраваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Турава́ць ‘выконваць другую партыю пры спяванні або ігры’ (ТСБМ), ‘акампаніраваць’ (Шат.). З польск. wtórować ‘уторыць’, гл. утараваць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
суправаджа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
1. каго-што. Ісці, ехаць разам з кім‑н. у якасці спадарожніка, правадніка. Не было ні адной лекцыі, або рэферата, каб .. [жонка] не суправаджала .. [Луцкевіча] туды. Машара. Макс і надумаўся скарыстаць .. [веласіпед] для Васілька, каб той мог суправаджаць яго і ў паездках. Маўр. Сцяпанаў быў здаволены, што астаўся адзін, што не трэба суправаджаць новага чалавека, паказвацца ў штабе. Алешка. // Ісці, ехаць разам з кім‑, чым‑н., канваіруючы або ахоўваючы каго‑, што‑н. — А гэтыя хлопцы, — паказаў .. [сувязны] на групу аўтаматчыкаў, — будуць вас суправаджаць да наступнага лесу... Няхай. Ззаду заліваліся брэхам нямецкія аўчаркі, якія суправаджалі канвой. Лынькоў. // перан. Быць разам у час чыйго‑н. шляху; спадарожнічаць каму‑, чаму‑н. Ад гэтай .. [пераклічкі], што заўсёды суправаджае пачатак жніва, было ў полі неяк прыемна, весела і ў гэты вячэрні час, калі праца скончылася. Хадкевіч. Шум, мітусня, галашэнне сірэн, няспынны рух людзей і машын цябе прыгнятаюць і суправаджаюць да той хвіліны, пакуль ты не ўвойдзеш у памяшканне. Кавалёў.
2. што. Адбывацца, быць у наяўнасці адначасова з чым‑н. Музыка суправаджае спевы. □ У большасці выпадкаў працэс сцяжэння суправаджаюць і іншыя фанетычныя працэсы: працэсы асіміляцыі, а часамі і выпадзення. Юргелевіч.
3. што чым. Прыкладаць да чаго‑н., дапаўняць чым‑н. Суправаджаць тэкст заўвагамі.
4. што. У музыцы — акампаніраваць каму‑, чаму‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)