акало́чваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. акало́чваю акало́чваем
2-я ас. акало́чваеш акало́чваеце
3-я ас. акало́чвае акало́чваюць
Прошлы час
м. акало́чваў акало́чвалі
ж. акало́чвала
н. акало́чвала
Загадны лад
2-я ас. акало́чвай акало́чвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час акало́чваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акало́чваць несов.

1. обмола́чивать, обива́ть;

2. обива́ть; см. акалаці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акало́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да акалаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акалаці́ць, -лачу́, -ло́ціш, -ло́ціць; -ло́чаны; зак., што.

1. Абабіць калоцячы, абтрэсці.

А. грушы.

2. Уручную абмалаціць, абабіць (снапы жыта).

А. жыта.

|| незак. акало́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акало́чвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да акалочваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акало́чвацца несов., страд. обмола́чиваться; обива́ться; см. акало́чваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)