акало́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
акало́чаны |
акало́чаная |
акало́чанае |
акало́чаныя |
| Р. |
акало́чанага |
акало́чанай акало́чанае |
акало́чанага |
акало́чаных |
| Д. |
акало́чанаму |
акало́чанай |
акало́чанаму |
акало́чаным |
| В. |
акало́чаны (неадуш.) акало́чанага (адуш.) |
акало́чаную |
акало́чанае |
акало́чаныя (неадуш.) акало́чаных (адуш.) |
| Т. |
акало́чаным |
акало́чанай акало́чанаю |
акало́чаным |
акало́чанымі |
| М. |
акало́чаным |
акало́чанай |
акало́чаным |
акало́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
акало́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
акало́чаны |
акало́чаная |
акало́чанае |
акало́чаныя |
| Р. |
акало́чанага |
акало́чанай акало́чанае |
акало́чанага |
акало́чаных |
| Д. |
акало́чанаму |
акало́чанай |
акало́чанаму |
акало́чаным |
| В. |
акало́чаны (неадуш.) акало́чанага (адуш.) |
акало́чаную |
акало́чанае |
акало́чаныя (неадуш.) акало́чаных (адуш.) |
| Т. |
акало́чаным |
акало́чанай акало́чанаю |
акало́чаным |
акало́чанымі |
| М. |
акало́чаным |
акало́чанай |
акало́чаным |
акало́чаных |
Кароткая форма: акало́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
акало́чаны
1. обмоло́ченный, оби́тый;
2. оби́тый; см. акалаці́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
акало́чаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад акалаціць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)