акало́дак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
акало́дак |
акало́дкі |
| Р. |
акало́дка |
акало́дкаў |
| Д. |
акало́дку |
акало́дкам |
| В. |
акало́дак |
акало́дкі |
| Т. |
акало́дкам |
акало́дкамі |
| М. |
акало́дку |
акало́дках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
акало́дак, -дка, мн. -дкі, -дкаў, м.
1. Падраздзяленне пуцявой дыстанцыі (спец.).
Дарожны майстар акалодка.
2. Падраздзяленне паліцэйскага гарадскога ўчастка ў царскай Расіі (гіст.).
3. Лячэбны пункт пры воінскай часці (уст.).
|| прым. акало́дачны, -ая, -ае.
Акалодачны наглядчык, або акалодачны (наз.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
акало́дак, -дка м., дорев. (полицейский, врачебный) около́ток
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
акало́дак, ‑дка, м.
1. Падраздзяленне пуцявой дыстанцыі. Засталося атрымаць сталую пасаду дзе-небудзь на лініі, замкнуцца ў вузкія рамкі свайго акалодка. Шынклер.
2. Падраздзяленне паліцэйскага гарадскога ўчастка ў дарэвалюцыйнай Расіі.
3. Уст. Лячэбны пункт пры воінскай часці. [Старшыня:] — Заўтра я павяду ўсіх.. у акалодак рабіць уколы. Каваль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
около́ток м., уст.
1. (окрестность) разг. навако́лле, -лля ср., ако́ліца, -цы ж., акру́га, -гі ж.;
2. (подразделение полицейского участка) акало́дак, -дка м.;
3. уст. (врачебный пункт при воинской части) акало́дак, -дка м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
акало́дачны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае дачыненне да акалодка (у 2 знач.). Акалодачнае памяшканне.
2. у знач. наз. акало́дачны, ‑ага, м. Тое, што і акалодачны наглядчык. Патаргаваўшыся яшчэ трохі, акалодачны паказаў рукою на паліцыю і сказаў: «Калі ты будзеш стаяць па сваім, дык завяду ў акалодак!» Колас.
•••
Акалодачны наглядчык гл. наглядчык.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)