Verbum

анлайнавы слоўнік

аказа́ць, акажу́, ака́жаш, ака́жа; акажы́; ака́заны; зак., што.

У спалучэнні з некаторымі назоўнікамі абазначае дзеянне паводле знач. гэтых назоўнікаў; зрабіць, здзейсніць.

А. дапамогу (дапамагчы). А. увагу (уважліва аднесціся).

|| незак. ака́зваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. аказа́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аказа́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аказа́ць сов. оказа́ть;

а. даве́р — оказа́ть дове́рие;

а. дапамо́гу — оказа́ть по́мощь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аказа́ць, акажу, акажаш, акажа; зак., што.

Зрабіць, здзейсніць. Аказаць дапамогу. Аказаць давер’е. Аказаць паслугу. Аказаць уплыў. Аказаць супраціўленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ака́заны ока́занный; см. аказа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

садзе́йнічанне, -я, н.

Дапамога, падтрымка ў чым-н.

С. поспеху.

Аказаць с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аказа́нне ср. оказа́ние; см. аказа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ака́зваць несов. ока́зывать; см. аказа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уздзе́йнічаць, -аю, -аеш, -ае; зак. і незак., на каго-што.

Аказаць (аказваць) уздзеянне, паўплываць (уплываць).

У. асабістым прыкладам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ака́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аказаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)