акава́ць, акую́, акуе́ш, акуе́; акуём, акуяце́, акую́ць; аку́й; акава́ны; зак., што і чым.

Абабіць металам.

А. скрыню жалезам.

А. бочку.

|| незак. ако́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ако́ўванне, -я, н. і ако́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

|| прым. ако́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. акую́ акуё́м
2-я ас. акуе́ш акуяце́
3-я ас. акуе́ акую́ць
Прошлы час
м. акава́ў акава́лі
ж. акава́ла
н. акава́ла
Загадны лад
2-я ас. аку́й аку́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час акава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акава́ць сов. окова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акава́ць, акую, акуеш, акуе, акуём, акуяце; зак., што.

Абабіць металам што‑н. Акаваць колы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ако́вачны гл. акаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ако́ўванне гл. акаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ако́ўваць гл. акаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ако́ўка гл. акаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

окова́ть сов. акава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аку́ць сов., см. акава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)