акава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. акава́ны акава́ная акава́нае акава́ныя
Р. акава́нага акава́най
акава́нае		 акава́нага акава́ных
Д. акава́наму акава́най акава́наму акава́ным
В. акава́ны (неадуш.)
акава́нага (адуш.)		 акава́ную акава́нае акава́ныя (неадуш.)
акава́ных (адуш.)
Т. акава́ным акава́най
акава́наю		 акава́ным акава́нымі
М. акава́ным акава́най акава́ным акава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. акава́ны акава́ная акава́нае акава́ныя
Р. акава́нага акава́най
акава́нае		 акава́нага акава́ных
Д. акава́наму акава́най акава́наму акава́ным
В. акава́ны (неадуш.)
акава́нага (адуш.)		 акава́ную акава́нае акава́ныя (неадуш.)
акава́ных (адуш.)
Т. акава́ным акава́най
акава́наю		 акава́ным акава́нымі
М. акава́ным акава́най акава́ным акава́ных

Кароткая форма: акава́на.

Іншыя варыянты: ако́ваны.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

акава́ны око́ванный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад акаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оши́ненный акава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ошино́ванный акава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

око́ванный акава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ако́ваны, см. акава́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аку́ты, см. акава́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

акава́ць, акую́, акуе́ш, акуе́; акуём, акуяце́, акую́ць; аку́й; акава́ны; зак., што і чым.

Абабіць металам.

А. скрыню жалезам.

А. бочку.

|| незак. ако́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. ако́ўванне, -я, н. і ако́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

|| прым. ако́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)