айсо́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
айсо́рка |
айсо́ркі |
| Р. |
айсо́ркі |
айсо́рак |
| Д. |
айсо́рцы |
айсо́ркам |
| В. |
айсо́рку |
айсо́рак |
| Т. |
айсо́ркай
айсо́ркаю |
айсо́ркамі |
| М. |
айсо́рцы |
айсо́рках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
айсо́рка айсо́рка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
айсо́ры, ‑аў; адз. айсор, ‑а, м.; айсорка, ‑і, ДМ ‑рцы; мн. айсоркі, ‑рак; ж.
Уст. Тое, што і асірыйцы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)