айма́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. айма́чны айма́чная айма́чнае айма́чныя
Р. айма́чнага айма́чнай
айма́чнае		 айма́чнага айма́чных
Д. айма́чнаму айма́чнай айма́чнаму айма́чным
В. айма́чны (неадуш.)
айма́чнага (адуш.)		 айма́чную айма́чнае айма́чныя (неадуш.)
айма́чных (адуш.)
Т. айма́чным айма́чнай
айма́чнаю		 айма́чным айма́чнымі
М. айма́чным айма́чнай айма́чным айма́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

айма́чны айма́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

айма́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аймака. Аймачны савет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

айма́к, -а́, м.

Адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Бураціі, Горна-Алтайскай аўтаномнай вобласці і Манголіі.

|| прым. айма́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

айма́чный айма́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)