айма́к, -а́, м.

Адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Бураціі, Горна-Алтайскай аўтаномнай вобласці і Манголіі.

|| прым. айма́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

айма́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. айма́к аймакі́
Р. аймака́ аймако́ў
Д. аймаку́ аймака́м
В. айма́к аймакі́
Т. аймако́м аймака́мі
М. аймаку́ аймака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

айма́к, -ка́ м. айма́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

айма́к айма́к, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

айма́к, ‑а, м.

1. У Бурацкай АССР і Горна-Алтайскай аўтаномнай вобласці — мясцовая назва раёна.

2. У Мангольскай Народнай Рэспубліцы — буйная адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)