айкані́мія, -і, ж. (спец.).

Сукупнасць айконімаў пэўнай тэрыторыі.

А.

Віцебшчыны.

|| прым. айканімі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

айканімі́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. айканімі́я
Р. айканімі́і
Д. айканімі́і
В. айканімі́ю
Т. айканімі́яй
айканімі́яю
М. айканімі́і

Іншыя варыянты: айкані́мія.

Крыніцы: sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

айкані́мія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. айкані́мія
Р. айкані́міі
Д. айкані́міі
В. айкані́мію
Т. айкані́міяй
айкані́міяю
М. айкані́міі

Іншыя варыянты: айканімі́я.

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

айкані́мія ж., лингв. ойкони́мия

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

айкані́мія, ‑і, ж.

Спец. Сукупнасць уласных назваў населеных пунктаў пэўнай тэрыторыі. Айканімія Міншчыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)