азіра́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
		
			 | 
			адз. | 
			мн. | 
		
	
	
		
		
			| 1-я ас. | 
			азіра́ю | 
			азіра́ем | 
			
		
		
			| 2-я ас. | 
			азіра́еш | 
			азіра́еце | 
			
		
		
			| 3-я ас. | 
			азіра́е | 
			азіра́юць | 
			
		
| Прошлы час | 
	
		
			| м. | 
			азіра́ў | 
			азіра́лі | 
		
		
			| ж. | 
			азіра́ла | 
		
		
			| н. | 
			азіра́ла | 
		
	
| Загадны лад | 
	
		
			| 2-я ас. | 
			азіра́й | 
			азіра́йце | 
		
	
| Дзеепрыслоўе | 
	
		
			| цяп. час | 
			азіра́ючы | 
		
		
 
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
азіра́ць несов. оки́дывать взгля́дом (взо́ром), огля́дывать, обозрева́ть; озира́ть; см. азірну́ць
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
азіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.
1. Незак. да азірнуць. Сашка ўсё круціў галавой і азіраў неба: хоць бы хутчэй той каршун прылятаў, а то нешта ў сон хіліць. Даніленка. На праспект выходзіць Пастушэня, ён ужо забыў, куды ідзе, азірае жоўтыя прысады, з любасцю ўглядаецца ў фасады, як у твары дарагіх людзей. Русецкі.
2. Рабіць агляд чаго‑н. у думках; успамінаць. Хоць я няволяй цяжка змучан І з родным берагам разлучан, Ды я душою ажываю, Як вокам мыслі азіраю Цябе, мой луг і бераг родны. Колас. Пісьменнік [Пятрусь Броўка] нібы з вышынь сваёй чалавечай сталасці, новым прасветленым поглядам азірае шлях, які прайшла яго краіна, і свой уласны жыццёвы шлях. Бярозкін.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
азірну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; зак., каго-што.
Акінуць позіркам.
|| незак. азіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
озира́ть несов., книжн. азіра́ць, агляда́ць;
озира́ть ме́стность азіра́ць (агляда́ць) мясцо́васць;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
оки́дывать несов. акі́дваць, азіра́ць.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
обозрева́ть несов. акі́дваць (акіда́ць) во́кам, азіра́ць;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
аглядваць, аглядаць, азіраць
 Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.) 
азіра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
1. Незак. да азірнуцца.
2. перан.; на каго-што і без дап. Быць асцярожным, дзейнічаць з асцярогай, узгадняючы свае ўчынкі з чыімі‑н.; аглядвацца. Азірацца на аўтарытэт. Азірацца на старэйшых. □ [Банадысь:] — І не абсячэ ніхто ад студні, гэтак намерзла! А-яй, што за людзі. Кожны ўсё на другога азіраецца. Чорны.
3. Зал. да азіраць.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
азіра́цца несов.
1. (смотреть назад) огля́дываться;
2. (смотреть вокруг себя) огля́дываться, осма́триваться; озира́ться;
3. перен. огля́дываться;
а. на старэ́йшых — огля́дываться на ста́рших;
4. страд. обозрева́ться; см. азіра́ць
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)