азуры́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. азуры́т
Р. азуры́ту
Д. азуры́ту
В. азуры́т
Т. азуры́там
М. азуры́це

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

азуры́т, -ту м., мин. азури́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азури́т хим. азуры́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)