азо́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. азо́тны азо́тная азо́тнае азо́тныя
Р. азо́тнага азо́тнай
азо́тнае		 азо́тнага азо́тных
Д. азо́тнаму азо́тнай азо́тнаму азо́тным
В. азо́тны (неадуш.)
азо́тнага (адуш.)		 азо́тную азо́тнае азо́тныя (неадуш.)
азо́тных (адуш.)
Т. азо́тным азо́тнай
азо́тнаю		 азо́тным азо́тнымі
М. азо́тным азо́тнай азо́тным азо́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

азо́тны хим. азо́тный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азо́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да азоту. Азотная прамысловасць. Азотны завод. // Які мае ў сабе азот. Азотнае ўгнаенне. Азотная кіслага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азо́т, -у, М азо́це, м.

Хімічны элемент, газ без колеру і паху, галоўная састаўная частка паветра.

|| прым. азо́цісты, -ая, -ае і азо́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вугляро́дна-азо́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вугляро́дна-азо́тны вугляро́дна-азо́тная вугляро́дна-азо́тнае вугляро́дна-азо́тныя
Р. вугляро́дна-азо́тнага вугляро́дна-азо́тнай
вугляро́дна-азо́тнае		 вугляро́дна-азо́тнага вугляро́дна-азо́тных
Д. вугляро́дна-азо́тнаму вугляро́дна-азо́тнай вугляро́дна-азо́тнаму вугляро́дна-азо́тным
В. вугляро́дна-азо́тны (неадуш.)
вугляро́дна-азо́тнага (адуш.)		 вугляро́дна-азо́тную вугляро́дна-азо́тнае вугляро́дна-азо́тныя (неадуш.)
вугляро́дна-азо́тных (адуш.)
Т. вугляро́дна-азо́тным вугляро́дна-азо́тнай
вугляро́дна-азо́тнаю		 вугляро́дна-азо́тным вугляро́дна-азо́тнымі
М. вугляро́дна-азо́тным вугляро́дна-азо́тнай вугляро́дна-азо́тным вугляро́дна-азо́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

азо́тный хим. азо́тны;

азо́тная кислота́ азо́тная кіслата́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)