азо́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. азо́тны азо́тная азо́тнае азо́тныя
Р. азо́тнага азо́тнай
азо́тнае		 азо́тнага азо́тных
Д. азо́тнаму азо́тнай азо́тнаму азо́тным
В. азо́тны (неадуш.)
азо́тнага (адуш.)		 азо́тную азо́тнае азо́тныя (неадуш.)
азо́тных (адуш.)
Т. азо́тным азо́тнай
азо́тнаю		 азо́тным азо́тнымі
М. азо́тным азо́тнай азо́тным азо́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вугляро́дна-азо́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вугляро́дна-азо́тны вугляро́дна-азо́тная вугляро́дна-азо́тнае вугляро́дна-азо́тныя
Р. вугляро́дна-азо́тнага вугляро́дна-азо́тнай
вугляро́дна-азо́тнае		 вугляро́дна-азо́тнага вугляро́дна-азо́тных
Д. вугляро́дна-азо́тнаму вугляро́дна-азо́тнай вугляро́дна-азо́тнаму вугляро́дна-азо́тным
В. вугляро́дна-азо́тны (неадуш.)
вугляро́дна-азо́тнага (адуш.)		 вугляро́дна-азо́тную вугляро́дна-азо́тнае вугляро́дна-азо́тныя (неадуш.)
вугляро́дна-азо́тных (адуш.)
Т. вугляро́дна-азо́тным вугляро́дна-азо́тнай
вугляро́дна-азо́тнаю		 вугляро́дна-азо́тным вугляро́дна-азо́тнымі
М. вугляро́дна-азо́тным вугляро́дна-азо́тнай вугляро́дна-азо́тным вугляро́дна-азо́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нітра́ты, -аў, адз. нітра́т, -у (спец.).

1. Солі і эфіры азотнай кіслаты, якія выкарыстоўваюцца ў тэхніцы, медыцыне, а таксама (солі) як угнаенне.

2. толькі мн. Пра солі азотнай кіслаты ў злаках, садавіне, гародніне, калі яны перавышаюць дапушчальную норму (разм.).

Н. шкодныя для здароўя.

|| прым. нітра́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нітра...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да азоту, да азотнай кіслаты, напр.: нітрабензол, нітралак, нітрафарба.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нітра́т, ‑у, М ‑раце, м.

Спец. Соль азотнай кіслаты; салетра.

[Ад грэч. nitron — салетра.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нітрацэлюло́за, ‑ы, ж.

Сумесь складаных эфіраў азотнай кіслаты і цэлюлозы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гарэ́лка², -і, ДМ -лцы, ж.

Моцны алкагольны напітак.

○

Царская гарэлка — сумесь азотнай кіслаты з салянай.

|| ласк. гарэ́лачка, -і, ДМ -чцы, ж.

|| прым. гарэ́лачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нітрагліцэры́на, -ы, ж.

Арганічнае злучэнне ў выглядзе масляністай вадкасці, што атрымліваецца ўздзеяннем сумесі азотнай і сернай кіслаты на гліцэрыну; ужыв. як выбуховае рэчыва і як лекавы прэпарат.

|| прым. нітрагліцэры́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нітра...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае адносіны да азоту, азотнай кіслаты, напрыклад: нітрабензол, нітрагрупа, нітразлучэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нітрагліцэры́на, ‑ы, ж.

Складаны эфір гліцэрыны і азотнай кіслаты, які ўжываецца як выбуховае рэчыва і як лекавы прэпарат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)