Verbum

анлайнавы слоўнік

азнаёміць гл. знаёміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

азнаё́міць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

азнаёміць сов. ознако́мить;

а. каго́-не́будзь са зме́стам кні́гі — ознако́мить кого́-л. с содержа́нием кни́ги

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азнаёміць, ‑млю, ‑міш, ‑міць.

Зак. да знаёміць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знаёміць, -млю, -міш, -міць; незак., каго (што).

1. з кім. Рабіць знаёмым.

З. з новым супрацоўнікам.

2. з чым. Даваць каму-н. звесткі пра што-н.

З. з экспанатамі музея.

|| зак. азнаёміць, -млю, -міш, -міць; -млены (да 2 знач.) і пазнаёміць, -млю, -міш, -міць; -млены.

|| наз. знаёмства, -а, н. (да 1 знач.) і азнаямле́нне, -я, н. (да 2 знач.).

Адбылося знаёмства.

Азнаямленне з новым заданнем.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

азнаёмлены ознако́мленный; см. азнаёміць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азнаямля́ць несов. ознакомля́ть; см. азнаёміць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азнаямля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да азнаёміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азнаёмлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад азнаёміць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ознако́мить сов. азнаёміць, пазнаёміць;

ознако́мить кого́-л. с содержа́нием кни́ги азнаёміць (пазнаёміць) каго́-не́будзь са зме́стам кні́гі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)