азвярэ́лы, -ая, -ае.

Злы, шалёны, раз’юшаны.

Азвярэлыя ворагі.

|| наз. азвярэ́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

азвярэ́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. азвярэ́лы азвярэ́лая азвярэ́лае азвярэ́лыя
Р. азвярэ́лага азвярэ́лай
азвярэ́лае		 азвярэ́лага азвярэ́лых
Д. азвярэ́ламу азвярэ́лай азвярэ́ламу азвярэ́лым
В. азвярэ́лы (неадуш.)
азвярэ́лага (адуш.)		 азвярэ́лую азвярэ́лае азвярэ́лыя (неадуш.)
азвярэ́лых (адуш.)
Т. азвярэ́лым азвярэ́лай
азвярэ́лаю		 азвярэ́лым азвярэ́лымі
М. азвярэ́лым азвярэ́лай азвярэ́лым азвярэ́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

азвярэ́лы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. азвярэ́лы азвярэ́лая азвярэ́лае азвярэ́лыя
Р. азвярэ́лага азвярэ́лай
азвярэ́лае		 азвярэ́лага азвярэ́лых
Д. азвярэ́ламу азвярэ́лай азвярэ́ламу азвярэ́лым
В. азвярэ́лы (неадуш.)
азвярэ́лага (адуш.)		 азвярэ́лую азвярэ́лае азвярэ́лыя (неадуш.)
азвярэ́лых (адуш.)
Т. азвярэ́лым азвярэ́лай
азвярэ́лаю		 азвярэ́лым азвярэ́лымі
М. азвярэ́лым азвярэ́лай азвярэ́лым азвярэ́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

азвярэ́лы озвере́лый, озвере́вший, остервене́лый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азвярэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Злы, шалёны, раз’юшаны. Азвярэлыя карнікі палілі навакольныя вёскі, расстрэльвалі жанчын, дзяцей. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

озвере́лый азвярэ́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

асатане́лы, -ая, -ае (разм.).

Які асатанеў, азвярэлы.

А. вораг.

|| наз. асатане́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

озвере́вший прил. азвярэ́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

остервене́лый азвярэ́лы, раз’ю́шаны; (неистовый) шалёны; заўзя́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

закава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; ‑куём, ‑куяце; зак., каго-што.

1. Надзець на каго‑н. кайданы, ланцугі, скаваўшы іх. Прыехалі жандары, закавалі Пархвена ў кайданы і адправілі ў Сібір на катаргу. Жычка. // перан. Пакарыць, зняволіць. Не танула песня ў моры. У агні не гарэла, Закаваць не мог у путы Сатрап азвярэлы. Купала. Няма яшчэ такіх кайданаў, Каб закаваць людское сэрца. Глебка.

2. перан. Пакрыўшы лёдам, зрабіць нерухомым; замарозіць. Падскочыў мароз і закаваў балоты і рэкі. Якімовіч. / у безас. ужыв. Закавала лёдам рэкі, Ручаёчкі — аж да дна. Ставер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)