азвярэ́ла

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
азвярэ́ла - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

азвярэ́ла нареч. озвере́ло, остервене́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азвярэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. азвярэ́ю азвярэ́ем
2-я ас. азвярэ́еш азвярэ́еце
3-я ас. азвярэ́е азвярэ́юць
Прошлы час
м. азвярэ́ў азвярэ́лі
ж. азвярэ́ла
н. азвярэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час азвярэ́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

остервене́ло нареч. азвярэ́ла, раз’ю́шана; (неистово) шалёна; заўзя́та;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абвалі́ць, ‑валю, ‑валіш, ‑валіць; зак.

1. Абурыць што‑н. Абваліць склеп. Абваліць вугальны пласт. Абваліць падмыты вадою бераг.

2. Паваліць каго‑, што‑н. Абваліць дрэва. // Адолець у барацьбе. Тады меншы сын азвярэла кінуўся на брата, схапіў яго за грудзі і абваліў на падлогу. Галавач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)