азанава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; зак. і незак., што (спец.).

1. Ператварыць (ператвараць) у азон.

А. кісларод.

2. Ачысціць (ачышчаць) азонам.

А. памяшканне.

|| наз. азанава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

азанава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. азану́ю азану́ем
2-я ас. азану́еш азану́еце
3-я ас. азану́е азану́юць
Прошлы час
м. азанава́ў азанава́лі
ж. азанава́ла
н. азанава́ла
Загадны лад
2-я ас. азану́й азану́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час азану́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

азанава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. азану́ю азану́ем
2-я ас. азану́еш азану́еце
3-я ас. азану́е азану́юць
Прошлы час
м. азанава́ў азанава́лі
ж. азанава́ла
н. азанава́ла
Загадны лад
2-я ас. азану́й азану́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час азанава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

азанава́ць сов. и несов., в разн. знач. озони́ровать;

а. кісларо́д — озони́ровать кислоро́д;

а. памяшка́нне — озони́ровать помеще́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азанава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак. і незак.

Спец.

1. Ператварыць (ператвараць) у азон (пра кісларод).

2. Зрабіць (рабіць) азанізацыю. Азанаваць пакой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

озони́ровать сов., несов., в разн. знач. азанава́ць;

озони́ровать кислоро́д азанава́ць кісларо́д;

озони́ровать помеще́ние азанава́ць памяшка́нне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азанава́ны озони́рованный; см. азанава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азанава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. азанаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азанава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад азанаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

азанава́нне ср. озони́рование; см. азанава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)