а́жыа

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. а́жыа а́жыа
Р. а́жыа а́жыа
Д. а́жыа а́жыа
В. а́жыа а́жыа
Т. а́жыа а́жыа
М. а́жыа а́жыа

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

а́жыа

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
а́жыа - -

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

а́жыа нескл., ср., торг. а́жио

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а́жио фин. а́жыа нескл., ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)